bugün

içinde bulunulan durumun gerçekliğinden emin olamama hali.
bugün bir süredir karşılıklı beğeni yaşadığım çocukla oturup güzel bir sohbet etme fırsatı bulduk. hiç bu kadar sıcak muhabbet yapmamıştık. bir an biz gerçekten bu anı yaşıyor muyuz diye sordum. ama ikimiz de çekiniyoruz bu gidişle bizden bir şey olmayacak gibime geliyor.
bazen öyle şeyler oluyor ki hayatta, misal yolda yürürken birkaç saniyeliğine gördüğün kişi, birkaç saniyeliğine tanık olduğun olaylar konuşmalar hareketler... sonradan düşününce film sahnelerini öyle andırıyor ki filmlere daha çok yakıştırıyorsun. çünkü hayatın geçmişte çok monoton geçmiş ve bütün monoton olmayan şeyleri filmlerde görmüşsün. dış dünyaya girdikçe gerçeklerin ve hayallere yakıştırdıkların arasında, birkaç olay öncesini düşününce gerçekten ayırt edemeyecek duruma geliyorsun.
Eğer diğer insanlar olmasaydı dünyada, hayalle gerçeği belki de ayırt edemezdik.

insanlar... Aslında hepsi birer şahit.