bugün

içimdeki anıları canlandıran hatta fırtınalar koparan reklam.
anneniz yaşıyorsa ona sarılıp sevginizi hep gösterin. sonra çok geç olabilir.
nedense gram duygulanmadığım reklamdır. anam da var aklıma da geliyor ama banka reklamı olunca bu duygu sömürülerine kanmıyorum.

siktirin lo.

cefakar anam kuru fasülye yaptığında hiçbiriniz gelmediniz.
Bazen hani kelimeler tükenir biter ya, o duygu, sadece duygu olarak kalsın istersiniz ya yüreğinizde, boğazınız düğümlenir de hani avaz avaz susmak istersiniz ya, işte böyle bir reklam.
Tanımı bu kadar!
Bu bankaların duygulara hitap etmelerini anlamıyorum. Bakın hangisi olursa olsun temelinde para olduktan sonra asıl amaç paradır. Hiçkimse sizin yaşadığınız sorunlarla ilgilenmez, ailenizin sizin için borç altına girmesi, faturaları ödeyip söylemediğinize, işsiz kalmanıza, kredileri ödeyip ödeyemediğinize, annenizin sizin için çektiği sıkıntılara, takılarını bozdurmasına bakmaz. Bankaya parayı ödeyene kadardır her şey. Para, para, para. Para, duygulara bu kadar müdahale etmemeliydi.