bugün

hayatinda bir kez bile neşet ertaş, arif sağ, aşık mahzuni şerif, ali ercan, musa eroğlu dinlememiştir. aşık veysel kim diye soranları bile vardır.

müziği dinlemediği neyse zevkler tartışılmaz diyebiliriz ama dışlamak ne oluyor. bangır bangır müzikleri dinlerken biz kızdığımızda çağ dışı oluyoruz ama ne iş.

bu tip insanlar ilerde ülkede söz sahibi olurlar ama ülke dokusunu bilmedikleri için ülke menfaatine tek iş yapmazlar. kendi kültürüne yabancılaşmış, dejenere olmuşlardır.

yabancı grupları çok iyi bilirler de mahzuni şerif kim bilmezler. hay bin kunduz.
özünü yitirmeye başlamış olan insandır. verdiler yabancı dil eğitimi, sonuçlar gayet normal. yabancı dil eğitimi verirken, keşke kültürümüzü de tanıtmak için biraz çabalasalardı. pek tabii suçu atıp kurtulmak en kolayı, insan kendini bilmelidir, halk müziği dinlemek zorunda değildir, ama bilmelidir üstadları en azından. pir sultan abdal denince, aptala (!) malum olur sözü gelmemelidir akıllara...aptal mı abdal mı diye hala çelişen bir gençlik var ne yazık ki, sözün doğrusunu pir sultan'dan anlatayım desen nafile...
saygı duymamakla sevmemek arasındaki farkı idrak edememiş adamdır.
ardından "siz türk'lerin neyini seviyorum biliyor musun" gibi bir laf söylemesi beklenebilen kişidir. kalkmıştır.
bildiğin ortamcıdır. çeşitli altkültürlere dahil olmak istemiş ama sıçmış batırmıştır.