bugün

evet bazen oluyor ve gerçekten birilerini etkilemekten bıkıyorsunuz. sade ve gösterişsiz bir hayat yaşamak istiyorsunuz ama olmuyor. bir kere o şatafatlı sözler dilinizi terketmiyor. istemeden de olsa yanlış yürekleri fethediyor ve hüsran... aslında gerçekten etkileyici konuşmak istemediğinizde varoluşsal olarak içinizde beliyor ki bir dert gibi lakin gerçekten kendinizi ifade etmek istediğinizde duru sözlükler bile anlamsız kesiliyor. sevdiceğin karşında bütün sesler ilkçağdan kalmış gürültüler gibi kulak tırmalıyor. hep sessizlikle anlatmak istiyorsunuz derdiniz kalpten kalbe hayat yaşanmıyor. bıkmak ya da korkmak bir yerden sonra hiçbir şey getirmiyor. giden bu şekilde gidiyor, kalacak yerini koruyor!