güne horoz sesiyle başlamak

insana yaşadığını hissettiren olay. ayrıca büyük şehirlerde yaşayanların tadamadığı bir durum da.

istanbul'un ortasındayım. Ama Yan bahçede horoz var. Her sabah uyandırıyor namussuz.

birkac ay oncesine kadar benim de yasadigim seydi. yan komsumuzun muazzam buyuklukte bir bahcesi var, ve oraya once bir suru tavuk koydu. bazen balkondan izlerdim, agaclarin tepelerine kadar cikardi serefsizler. daha sonra bir de horoz koydu aralarina. bir sure gul gibi gecinip gittiler. ayrica bu degisiklik ile boyle bir seye ne kadar ihtiyacimiz oldugunu anladik. direkt biz yapmasak bile resmen bir dogaya donus gibi bir sey olmustu. komsunun surekli paylastigi yumurtalar gercekten cok farkliydi. hayvanlar serbest. sabah cikiyorlar, aksam giriyorlar. sinir yok, stres yok.

sonra onospu cocugunun biri sikayet etmis adami, bu horoz kafa sikiyor diye. hayvanin da surekli ses cikardigi falan yoktu bu arada. adamin bahcesinde ne kadar hayvan var hepsini kaldirttilar.