bugün

Hata eden insandır.

Biz günahkar kullarız. Felsefemiz şudur. Dünyada ki en günahkar kul biziz. Her iman eden kardeşimizi bizden daha iyi görürüz. Yani ibadet etmekle asla içimize bir üstünlük hissi gelmemelidir.

Günahlar daima yapılır. Ancak şunu bilmek lazım. Bu günahlar nedeniyle bize azap edecek bir Rabbimiz var, veya bu günahları affedecektir Rabbimiz dilerse. Biz bağışlanma dileriz. Namaz sonunda bunun için allah a , allah ım geçmiş ve gelecek günahlarımı bağışla diye dua ederiz. Şüphesiz ki Allah affedersen o nun affına laf edecek kimse de yoktur. O dilediğini yapar.

Yani aziz ve muhterem iman eden kardeşlerim. Günahkar bir insanım diye, namazdan uzak olmayın. Secdesiz yaşamak, bu hayatta en kötü şeydir.

Bana diyorlar. Bir açık fotoğraf atıyorsun. Bir ayet paylaşıyorsun. Sapık mısın? Dindar mısın? Diye mesajlar alıyorum. Günah ve sevap ayrı şeylerdir. Birinden günah kazanıyorsam, diğerinden de sevap umuyorum rabbimden.

Kadınlara karşı her erkek kadar zaafım var. Bu normal birşey. Bu sebeple günahta işliyoruz. Elimizde olmadan. Veya isteyerek. Fakat bunun için bağışlanma da diliyoruz. Çünkü Allah tan başka yalvaracak başka bir ilah yoktur. Hüküm onundur. Son nefeste iman ile ölmek en büyük arzumuzdur.