bugün

ortamdaki herkesin farkına varacağı, izleyeceği göreceği şekilde bir kıza asılmaktır. bunu hiç yapamadım ben. utanıyorum amk. yalnızken sıkıntı yok ama biri dahi olsa yanımda hep üstü kapalı çıtlatıyorum. ama üstünü çok kapatıyorum demekki ki kız da anlamıyo.
Asla yapamayacağım bir eylem. Öyle herkesin içinde bir kıza yürümek bana göre değil arkadaş. Ben teke tek dahi bir kızın elini tutunca yanaklarım kıpkırmızı olur.
-hüsnü: hüsniye sana bir şiir yazdım. okuyayım mı?
suya attım bir taş
çıkardı bir ses faş faş
kafama biri vurunca gözümden geliyor yaş.
hüsniye, hüsniye
beni döndürdün deliye
istersen beni sor veli'ye
diyecek ki 10:30'da binecek hüsnü gemiye
nasıl buldun hüsniye?
cemal dedi ki, en güzel aşk şiiriymiş
ama senin için bir tane daha yazdım hüsniye, okuyayım mı?

yolcu: arkadaş, kıza laf atmaya utanmıyor musun?

hüsnü: niye utanayım, hırsızlık mı yapıyorum? rüşvet mi alıyorum? faizcilik mi yapıyorum? başkasının rızkını mı çalıyorum? efendi gibi hüsniye'ye asılıyorum

yolcu: tamam tamam ama herkesin içinde olmaz ki bu iş.
yolcu: sonra bizleri rahatsız etmeye de hakkın yok.

hüsnü: madem ki rahatsız oldun, ilk durakta inersin. ilk durakta inmezsen ikinci durakta ben seni indiririm.

hüsniye: şoför bey, inmek istiyorum.

hüsnü: evet ben de inmek istiyorum.
hüsnü- ben seni koşarken de seviyorum..
hüsnü- dur kız tıkanıyorum, tık nefes oldum, dur kız!!
hüsnü- dur bak beni koşturma fena olacak sonra!!
(hüsniye karakola girer, hüsnü de peşinden)
hüsnü- komser bey kız nereye gitti?
komser- ne bileyim ben!! görmedim, napacaksın!!!
hüsnü- hiiç, asılıyorum da.