bugün

benim için dünyanın kaç bucak olduğunu bulabilir misin? diye aratmak.
'kendimi şanslı hissediyorum' sekmesinin bir şans oyunu sitesiyle alakalı olduğunu sanıp hiç kullanmamak.
kendi ismini aratmak.
sonra 'a' harfini aratıp ne kadar çok sonuç çıkabileceğine falan bakmak.
bulunan sonuç sayısına göre ünlüleri/takımları/aile fertlerini karşılaştırmak.
ilk olarak kendi ismimi aratmıştım. evet bu mallığı yaptım gerçekten.
(bkz: google da ismini aratmak)
internet ilk kullanıldığında yapılan mallıkların 2. evresidir. google ı keşveden çaylak netçimiz her boka cevap veren bu makinaya olur olmadık sorular sorar.

başım ağrıyor nasıl geçer ?
polatın elif öldüğünde hastaneye girdiğinde çalan şarkı

en can alıcı nokta google görsellerin keşfedildiği an. google görsellerde insanların resminin çıktığını gören çaylak netçi kendi adını , babasının arkadaşının adını yazar kendi resmini arar nette. hatta bir gün cafedeyiz yan makinada geçen muhabbet :

-olm senin resmin niye yook google de (dikkatinizi çekerim telaffuz direk google)
+lan ben resim çekilmeyi sevmiyom nerden çekip koycaklar google ye.

(bkz: google ye google yazıp aratan adam)