gol olunca sahaya inip koşmak

evet çok saçma oldu başlık. ama yaşadığım olayı anlatınca ne demek istediğimi anlayacaksınız.
sınıf maçlarımız vardı. bütün okul o maçlara hayrandı. maçlar başladığı zaman, ders işlenmez, maç saatlerinde maçı izlemeye çıkardık. bütün okul arkadaşımdı. ama hepsi tabiri caizse tam bir piçti. yani bütün yaramazlıklar vardı. ben de okulda karizma bi çocuktum. yani belli bir karizmamız vardı okulda. bir grup (hatırladığım kadarıyla en az 20 kişi) örgütlendik. gol atıldığında sahaya inip birisinin üstüne koşacaktık. ilk sefer yaptık. yaklaşık 20 kişi birisinin üstüne koştuk. çocuk şaşırdı. kaçmaya başladı. beden hocamız, hakemdi. kızdı bizlere ama kendini de gülmekten alıkoyamadı. neyse geçtik tekrar tribündeki yerlerimize. baktım aralarında konuşuyorlar.
-ne oluyor lan ne konuşuyorsunuz ?
+ koşmıcaz, birisini tuzağa düşürücez.
- tamam amına kodumun tam piçsiniz ha.
(hep birlikte euheuhauh )
sonra 10 dakika falan geçti. koşacaz lan dediler. ulan hiç de beklemezdim. inandım. kandım...
yaklaşık 5 dakika sonra gol oldu. en önde ben vardım. atladım sahaya. garip sesler çıkararak koşmaya başladım. birisini seçtim. üstüne üstüne koşuyorum. bu sefer kimse gülmüyor. benden başka da kimsenin sesini duymuyorum. o an, işte o an arkama bir döndüm... başımdan aşşağıya kaynar sular döküldü. tribündeki herkes bana gülüyor. karizma yerlerde olsa daha iyi yerin dibine girmiş. arkadaşlarım gülme krizine girmişler. gözlerinden yaşlar akıyor hepsinin abartmıyorum. hakem de gülme krizine girdi. oyuncular yerlerde. ben rezil olmuş bir durumda elim yüzümde rezil olmuş bir biçimde geri döndüm.
ahhhhh. ahhh...