bugün

Evet ben öğrencisi olduğum üniversitemi bir türlü benimseyemeyen bir insanım. Bunu yeni farkediyorum o ayrı. Ünideki arkadaşlarımın hiçbirini gercekten sevemedim , samimi olamadım, kabullenemedim bu üniversiteyi. Hep geçmişe lise arkadaşlarıma bir özlem duyuyorum , üniversite hayatım dersler, hastane ve hastalar dışında bunalım içinde geçiyor . Artık alışacağımı da sanmıyorum bu saatten sonra. Beni bu üniye mahkum eden eğitim sistemi utansın.

Sen o kadar çalış , tüm öğrencilik hayatın boyunca inekle dur, lys akşamı apandistin patlasın sınava sedyede gir, sonra istediğin üniye gideme, ortalama bir tıp fakültesine razı ol, tek amacı sınıf geçmek ve kız/oğlan düşürmek olan insanlarla aynı boktan eğitimi al. Lisede sınavlarda geçtiğin insanlar çapalarda Cerrahpaşalarda hacettepelerde okusun amk. Sen de sürün boktan fakültende. Adaletsiz dünya.

Evet , içimi döktüm. Rahatladım mı? Sanmıyorum .
tek amacı sınıf geçmek ve kız/oğlan düşürmek olan insanlar her üniversitede bulunmakla beraber *üniversite öğretimi kişi ömrünün 4 ile 8 senesini vermekte olduğu zaman dilimidir , önemli olan gittiğimiz hayat yolunu sevmektir .*