bugün

Çekil, bu gölgeli yolda gezinme,
Bahar bakişlarin yine pek sarhoş.
Yanilip gönlüme misafir inme.
Kapisi kilitli, mihrabi bomboş

Mabettir orasi, meyhane degil...

Işiklar, kokular, sesler, çiçekler...
Ömrünün her günü bir başka dügün,
Bülbüller koynunda açti çiçekler
Güller dökülürler gögsüne bütün!..

Gerçekten güzelsin, efsane degil...

Altinli başinda papatya niçin?
Sari saçlarina pembe gül takin,
Git bahar...Gönlümde ibadet için,
Diz çöken kizlari ürkütme sakin,

Kalbime girme, o kaşane degil!..

Git bahar, git bahar! Uzaklarda gül,
Denize renginden birak hediye,
Ufuklarda gezin, semaya süzül...
Kalbime sokulma "Peymane!" diye,

Gördüklerin kandil, peymane degil!...

halide nusret zorlutuna
-git bahar.
-anam?
-yok ben o değilim. o kalsın.
Halide nusret zorlutuna'nın aşkı gönlünden savuşturma şekli olan şiir.
halide nusret bu şiirde bahara hitap etmektedir. şiir zannedildiğinin aksine bir aşk şiiri değildir. bahar, aşıkların güzel zaman geçirdiği, gönül yaylarının gevşediği bir mevsimdir. vatan işgal altındayken de bu duyguları yaşamak doğru değildir. halide nusret de bu yüzden baharın gelmemesini ister.