geçmiş hatıralarla yüzleşmenin insanı yıpratması

hatıraların insana üzüntü vermesinden kaynaklıdır. hafızanın belleği zorlayıp dağları delmesi akabinde, insana istenilmeyen anları anımsatıp, insanı onlarla yaşamaya mecbur etmesi düşündürücüdür/ zorlayıcıdır. kaçar adım kurtulmak istenir geçmiş yaşantıların olumsuz izlerinden. lakin sanıldığı kadar kolay olmayabilir bu. bazen, kurtulundu diye düşünülür, zaman sessiz sakin akıp geçerken. zamanın hızlılığı insanı inandırır buna. yaşam gailesi etkendir. gene de bir an, o minimal an geldiği zaman hatırlanacaktır her şey tüm çıplaklığıyla.
olumsuza yaslanır bu durum. fakat insanlar hatıralarıyla dertleşmeyi severler. bazıları da acı çekmemek için silip geçmek isterler her ama her şeyi. bu böyle sürer gider. bu sürüp gidiş, bir bakmışsın ki yıpratmış, büyütmüş olgunlaştırmış insanı. daha güçlü olunur çok sonraları, daha güçlü...

eğer geçmişteki hatalı hatıralarla yüzleşilmezse ileride daha beterlerini yapacağın muhtemeldir, eğerki yüzleşilirse bu sefer bundan ders çıkarman büyük bir olasılıktır.

hatalı hatıralarınızla yüzleşmekten korkmayın, aksi taktirde daha beterini yapıyorsunuz. kendimden biliyorum.

geçmişinde telafisi mümkün olmayan hatalar yapan insanların içine düşeceği durum.

geçmişi geri almanın mümkün olmadığı, zamanın akıp gittiği gerçeğiyle karşı karşıya kalmaktır. zaman makinesi olsaydı bandı geri sarıp geçmişi yaşasaydık belki de bugün pişmanlık duyduğumuz hiçbir şeyi yapmayacaktık ama ne yazık ki son pişmanlık fayda etmiyor.

zaman sadece bir şeyi insanların leyhinde yapar. o da geçmişi unutturmaktır. yenilerin, eskilerden farkının olmaması insanların geçmişi hatırlayıp üzülmesine ve dolaylı yollardan da olsa yıpranmasına sebebiyet verir.