bugün

Eskisi kadar değilim. Kimseye bi kötülük yapmam bilerek ama bazen insanlara tahammül edemiyorum.
Hayat felsefem "önce zarar verme".
Umarım iyi insan olmam için yetiyordur.
Bunu kendime çok sordum iyi bir insan mıyım diye sonra şunu farkettim iyi bir insan olamadım şimdi şunu soruyorum acaba kötü bir insan mıyım. Cevap bulmama yardımcı olacaklara tek sıkımlık diş macunu hediyemde.
Ben iyi bir insanım sizi bilemem kardeşim.
Henüz eline kötülük yapma fırsatı geçmemiş insanları iyi olarak nitelendirmek koca bir yanılsama. Kötülüğü bilmemek başka, kötülükten kaçınıp iyiliği bilinçli olarak tercih etmek başkadır.
ikiyüzlü değilsen iyisindir.
her gün kendime sorduğum soru.

genelde insanlar kendini iyi olarak görür. hem dün sabah dilenciye 5 lira para attı. aa, eniştesinin küçük kardeşinin 3. çocuğu olduğunda çeyrek taktı geçen hafta, bir görseniz çocuk ne kadar güzel. "onlar da bizim oğlanın düğününde bir şeyler yapar artık" demeseydi keşke, duydu galiba enişte.

iyi olmak için çabaladığın zaman, samimiyet düşüyor gibi geliyor bana. iyi olmaya bu yüzden çaba göstermiyorum. aklımdan sürekli iyi olayım düşüncesi geçince sanki iyiliğim yapaylaşacak gibi geliyor. kimi insan iyilik kovalıyor ve bunu gördüğümde büyük oranda çıkar da görüyorum. çıkara yapılan iyiliği gördükçe nefretim artıyor. insanlardan uzaklaşmam bundan ötürüdür.