gece uykuyu alamayınca sabah şaftın kayması

(bkz: tarihin arka odası yorgunluğu)

bugün bitsin diye dua ettiğim günlerdir. o gece de uyumayı başaramazsam sorun büyüyerek devam eder.

tüm gün kişiye kayan bir şafttır.

geceyi uykusuz geçiren bünyenin sabah güneş doğduktan sonra keyfi yerine gelir, göz kapaklarına hafiften uyku kırlangıçları konmaya başlasa da direnir inadına. ve saatler öylece geçer. vakit, ikindiye yaklaştıkça bünye aptallaşmaya başlar, hele ikindi vakti girdikten sonra siz görün bu uykusuzu. yolda yürüyemeyecek kadar takati kalmaz, dokunsanız oracıkta düşer. ve ertesi gün akşama kadar da kendine gelemez.

(bkz: bir insanın kendisine yaptığı kötülük)

az uyumaktan kaynaklı olarak kaslarda görülen ağrıdan dolayı iki zenci ile yatıp hastanelik olan türk hostes gibi dolanırsınız bütün gün.

sabah uykusunu alamayip gece uykusuna talim edenlerin halinden daha iyidir.

o şaft ki, tüm gününüzün içine sıçabilme potansiyeline sahiptir. konsantrasyon olamamak, geç algılamak vs vs. eğer alışkın değilseniz uykusuz kalmaya, işsiz bile kalınılabilir.

sabaha yakın bir zamanda uykuya dalmayı başarınca ertesi gün insanı zombileştiren durum.
en iyisi 10da yatıp 6da kalkmak.
bir oturamadım şu sisteme.