gazi sayılmayan gaziler

“Operasyon dönüşünde bir teröristin bizim bulunduğumuz bölgeye el bombası atması sonucu yaralandım. Bağırsaklarım dışarı çıktı, sağ kolumdan yaralandım. Karnımda 60 dikiş var. Yüzde 33 engelim var. Yüzde 40 olmadığı için gazi sayılmadım. Sivas, Şırnak ve Kayseri Askeri Hastanelerinde tedavi gördüm. Şu anda Donanma Komutanlığı’nda elektrikçi olarak çalışıyorum. Ağır iş yapamıyorum, en son iki ay önce çalışırken dikişlerim patladı ve yama koydular. Eğilip doğrulamıyorum. Hayatımı etkiliyor, çocuğumu bile kucağıma alamıyorum ve zor durumlar geçiriyorum. Devletimizin 15 Temmuz gazilerine dediği gibi, tırnakları kanayanları gazi saydığı gibi bizi de gazi saymasını istiyoruz. Çünkü bizim her yerimiz kanadı. içimiz de kanıyor”

ahmet dogrudil - 2006 yilinda sirnak silopi'de yaralanan bir asker

“1992 yılında Şemdinli Komando Taburu saldırıya uğradı. Arkadaşlarım şehit oldu. Benimle birlikte 33 arkadaşım yaralandı. Diyarbakır Asker Hastanesi’nde 28 gün tedavi gördüm. Daha sonra askerliğime 5.5 ay kalmasından dolayı 2.5 ay hava değişimi ve geri kalanı da hastanelerde geçtiği için askere çağrılmadım. Halen rahatsızlığım devam etmekte. Bu arada askere gitmeden 2 katlı evim vardı. Tedavi amaçlı bunları sattım ve bitirdim. Tersane Komutanlığı’nda aşçılık yapıyorum. Sağ kolumu kullanamıyorum. Aşçının ağır bir işi yok ama sıkıntı yaşıyorum. Omzuma kanas mermisi girdi. 3 tane kırık var omzumda. Kalbime girmeye 1 milim kalmıştı. Biz devletimizden hiçbir şey beklemiyoruz. Para pul derdinde değiliz. Maaş devletin olsun, madalyamızı versinler. Vatan, bayrak için vurulduk. Çoluğumuza çocuğumuza ‘gazi olduk’ diyecek şekilde kendimizi ispatlamak için gazi sayılmak istiyoruz.”

Ali Deren - 1992 yilinda hakkari semdinli'de yaralanan bir asker.

kaynak: http://www.sozcu.com.tr/2...k-unvani-istiyor-1433282/