bugün

Erkek kısmının muhtelif yerlerde sıklıkla yaşadığı durum. Sokakta, metroda, otobüste avm de gördüğü kendince güzel bulduğu kıza aşık olur ve kız gözden ayrılana kadar hayaller kurar. Ardından iki türlü pşmanlık yaşar:
Sevgilisi varsa, keşke yapmasaydım.
Sevgilisi yoksa, keşke bir şansımı deneseydim.

Tabii tüm bunlar eve geldiğinde yok olur, uçar gider.
Evlenirken de karısı olduğu halde yapıyorsa gene aynı böyle bir şey. Karaktersiz kişiliktir. Kesinlikle huyunu değiştirmesi gerekir.
Evet ben de çoğu bu duruma düşüyorum. Ama sorun değil ki sonra eve dönünce uçup gidiyor. Hatta bugün bi kızla kızılay metrosunda uzun uzun bakıştık ne oldu sadece hiç. O yoluna ben yoluma çekip gittik. Keşke dedim tabi şansımı denesem bi şey kaybetmezdim belki kızı kazanırdım.
Belki bilmek istersin,bende o anda senin anana bacına bakıyorum ve hiç pişmanlık duymuyorum. Eee sen milleti keserken,sana kimsenin dokunmayacağını beklemiyodun heralde.