follow una karşılık bulamayan gencin hazin öyküsü

21 yaşındaki N.Ç. için sıradan bir gündü onu ilk gördüğü gün. Evet , 7 yaşında aşık olduğu komşu kızı Nacinaz'dan sonra ilk kez bir kız kalbini pırpırlandırmıştı. Tekrardan içerisinde herkesin "kelebekler uçuşuyo" diye tabir ettiği , onun ise "gaz varmış gibi" diye tarif ettiği duyguyu hissetmişti. Gel zaman git zaman defalarca konuşmaya çalıştı kızla. Ama bizim N.Ç. küçükken kendi osuruğundan korkan bir bebekken ki gibi hala her şeyden korkmaktaydı. Ya reddederse , ya dilim tutulursa , ya sevgilisi varsa gibi normal sebeplerin arkasına sığınmanın yanı sıra "ya örs düşerse kafama , ya çevredeki magandalar havaya ateş eder de seken kurşun kafama saplanırsa , ya prostat olursam" gibi saçma bulduğumuz sebeplerin de arkasına saklanıyordu. Günlerden bir gün heyecanla etrafta koşuşturup bağırıyordu. "ÖĞRENDiM , ÖĞRENDiM ULAN ÖĞRENDiM" diye. Neyi öğrendiğini sorduğumuzda ise "kızın adını öğrendim" diyordu. Evet efenim , kızın adını öğrenmiş delicesine koşturuyordu. En yakın internet cafeye girdi. Tabi biz durur muyuz ? Girdik peşinden. Açtı google'ı yazdı kızın adını soyadını. "Napıyosun lan?" diye sorduk. "Kızı tanıyorum abi. Bak şimdi buradan facebook adresi falan çıkar. Oradan bakarım fotoğraflarına falan." diye cevap verdi. Üzüldük haline. Ama bulmuştu facebook adresini ; üstüne bir de aynı adla kullandığı twitter adresi vardı ! Bizim yeğen facebook'da eklemeye cesaret edemedi tabi. Eee fotoğraflarda gizli. Üzüldü kırıldı. Madem öyle twitter'dan takip ederim ben de dedi. Hemen açtı bir hesap.Girdi kızın profil sayfasına , bastı "follow" butonuna. ilk başta çekinse de sonrasında kimliğinin belli olmadığını hatırlayıp başladı kıza yazmaya. Mention üstüne mention atıyor ama nasıl ! Bazen 2 mention arasında nefes almayı unutuyor. Aradan 1 hafta geçiyor. Kızdan cevap yok. Kızın yazdığı her tweete, mentionla karşılık vermesine rağmen kız bunu takmıyor hiç.
1 ay kadar geçiyor aradan. Bizim N.Ç. günün en az 12 saaati bilgisayar başında twitter'ı açmış f5'e basıyor sürekli. Sonunda bir gün gene twitter mesaisine başlayacağı sırada ilerideki benzinciye koşuyor hızla. "Napıyo bu?" diye bakarken elinde bi bidonla geliyor.Dalıyor internet cafeye önce bilgisayara sonra kendinine boca ediyor bidondaki benzini. Cebinden de çakmağı çıkarıyor.

+ Yakıcam ulan kendimi yakıcam !
- Oğlum dur sakin ol ! Manyak mısın lan niye yakıcan ?
+ Follow'uma karşılık alamıyorum Mehmet abi. Bi follow be bi follow !
- Lan sikerim followunu bırak onu gel lan şuraya.

Mehmet abimiz bir hamle yapıyor ama bizimki bilgisayarın mouse'unu kaptığı gibi koparıp , sallamaya başlıyor. Mouse'la dehşet saçıyor kısa bir süre. Sonrasında yakıyor çakmağı veriyor kendini ateşe.

Kardeşimiz N.Ç.'nin bu davranışı üzüyor tabi bizi. Ölüyor orada gidiyor bi follow yoluna. o GÜN bugündür kimse twitter'a girmez bizim mahallede. Zaten mahalleliler topluca TiB'e dilekçe verip , bizim mahalleden twitter'a girilmesini yasaklamışlar.giRiNCe "bu site sizin mahallenizin verdiği dilekçe doğrultusunda yasaklanmıştır" diye yazı çıkıyor. Hayat zor , çok zor.

ciddi bir ego sarsınıtısı geçirdiği ve follow ettiğine pişman olup "bir daha yaparsam iki olsun lan" dediği muhtemel gençtir.