finallerin bitmiş olmasının dayanılmaz hafifliği

haftaların en b*ktan olanı, en berbat olanı, en gerim gerim gereni olan bir final haftasının daha geride kalmasının ardından vuku bulan o kadar hafif bir hafifliktir ki, son finale de girip çıktıktan sonra tüm ruhunuzu hakimiyeti altına alır.. yüzünüze gelen anlamsız gülümseme eşliğinde o saçma salak hafta içinde yapmak isteyipte yapamadığınız her bişeyi hemen yapmak istersiniz!

ve finaller biter! darısı hala final haftasında olanların başına!*

(bkz: bitmedi ulan bitmedi) *

insana mükemmel bir rahatlık verir. en sevdiğin şeyleri fütursuzca yapmaya kaldığın yerden devam edersin.

tam bu hafifligi yasayacagin sirada yaz okuluna kalmanin dayanizmaz agirligini yasarsin.