bugün

malesef özellikle bizim milletimizde fazlaca kendine yer bulmuş , bir düşünceyi beğendi mi düşünceyi ortaya atan kişinin üstün olduğuna inanma durumu.
bu durum atatürk için de geçerli , osmanlı padişahları için de , tayyip erdoğan için de.
insanların bu kadar keskin çizgilerle birbirlerinden ayrılmasının sebebi de bence bu.
birinin herhangi bir düşüncesini alıp benimsediğimiz veya benimsemediğimiz zaman kalan her şeyi ,doğruları yanlışları ,görmezden geliyoruz malesef.
oysa insan insandır , hataları vardır.
fikirleri insanlardan bağımsız düşünebildiğimiz zaman her şey daha güzel olacak gibi.
(bkz: olmasaydın olmazdık) çi kesim buna iyi bir örnektir.