fikir fahisesi

muğlak ve çoğunlukla göreceli fikirlerini en fazla değeri verenlere göre ayarlayıp (gereğinde tamamıyla değiştirmek gereğindeyse üzerinde oynamalar yapmak suretiyle) satarak geçimlerini sürdüren dört ayaklı insanımsılardır. Yazılarını genellikle ön patileriyle kaleme alan bu insansılara en fazla siyaset dünyasında, gazete ve televizyonlarda rastlanır. Konu onlar için önemli değildir, önemli olan şey karşılığında verilecek olan değerdir. Bu değer kimi zaman para, kimi zaman gayrimenkul kimi zamansa prestijli bir transfer olabilir.Nasıl ki sadece bir kişiyle beraberken gördüğümüz kadına bu sıfatı yapıştıramazsak aynı şekilde bir fikir fahişesini tanımak için en az iki kere görmek, dinlemek veya okumak gerekir.son derece dikkatle yaklaşılması gereken bu yaratıklar mutlak surette gözaltında tutulmalıdır.Isırdıktan sonra zihne hızla yayılma tehlikesi arzeden zehirli fikirlerinden ötürü kesinlikle arka dönülmemesi şiddetle tavsiye olunur, aksi takdirde sizi ilk zayıf buldukları anda üzerinize atlayıp ısırmaları kaçınılmazdır.

(bkz: fikir torbacısı)

bilgi sahibi olmadan (uğur mumcu) fikir sahibi olan ve bu fikirleirn arkasında durmaktan aciz derecede zayıf bir muhakeme yetisine sahip olan insandır.
sıkışınca küfreder, ezberindeki tekerlemeleri sıralar, aciz olduğunun farkında değildir, aicz olduğunu ona kanıtladığında iki dakika soluklanır ve bu durum geçer...

(bkz: deli mi ne)

nazlı ılıcak.

uğur mumcu'yu, o öldürüldükten sonra onun köşesinde yazmaya başlayan mustafa balbay'ın öldürdüğünü düşünür. kendisi gibi birbirini yalayan yazarlarla dayanışır. örneğin 25 milyon yoksul yaratan bir iktidarı yalamaktan koskoca bir dile dönüşür. ve daha acısı, bununla da övünür...

(bkz: pirifani)

25 milyon yoksul filan ortaya çıkardığını düşünür ak partinin. zaten 2002den önce 60-70 milyon hep beraber saraylarda yaşıyorduk. ama bazen düşünüyorum yaşınız o kadar küçük ki iki dönem arasında fark hakkında yorum yapabilecek yaşta değildiniz o zaman.

(bkz: akıl orospusu)

ilkokul lise çağında ki sabi sübyanların birilerinin kendilerini ciddiye aldıklarını sandıkları bir ortamda sıkmasıdır.