bugün

Sadece bir yeme alışkanlığı değil artık bir yaşam formu haline gelmiş ' hızlı yaşa, keyif alma' biçiminde oluşan bir kültür.

Öyle bir çağdayız ki hep bir koşturmaya itiyorlar bizi. Çabuk ye, çabuk çalış, çabuk alışveriş yap, daha fazla çalış hep çalış... Ve zamanla tüketmeye odaklanmış bir toplum ve zamanın içinde kaybolup giden anlamlar...

Bu ne yazık ki hayatımıza da yansımakta. Önceden özenle yazılan mektuplar heyecanla beklenen postacılar varken şimdi Facebookta başlayıp instagramdan unfollow ederek biten ilişkiler var. ' komşu komşunun külüne muhtaçtır' dönemi yerine iki alt komşusunun ölümünü apartmana yayılan kokudan dolayı haberdar olan komşuluklar var. Gizli işsizlerin, eksik istihdamkilerin sömürüsü emek verenlerin, gerçek sanatçıların dışlanması var. Bayramda dedeyi nineyi ziyaret etmek yerine telefonla aramak var. Az üretip çok tüketmek var.

Çok acıdır ki artık bir ruhu olmayan zamanları yaşıyoruz ve dünya asla o anlama sahip yılları bir daha yaşayamacak.