bugün

herkes doğuştan farklı ekonomik sınıflara aittir fakat bu aidiyetliğin ömür boyu sürmesi bireyin tembelliği ile orantılıdır.

ben hiç çok çalışmadan zengin olmuş bir adam tanımadım, görmedim ve duymadım da.

kaderci zihniyetin işine geliyor 'e allah vermemiş ki istese verirdi yapacak birşey yok,bu da bizim sınavımız' motivasyonuyla yaşarlar ve fakir ölürler.

herkesin birden fazla şansı vardır istediği yerlere gelebilmek için ama batıl inançlar sayesinde ömür boyu tembelce sefil bir yaşam sürmek daha kolay geliyor.

kadercilik bireyi güçsüz kılan gelişmesini önleyen bir inanıştır.
hiçbir şey yapamıyorsan tıp oku türkiye de para kazanmanın entelektüel yolu.
sanki bütün doktorlar çocukken insan anatomisine ilgi duyuyordu,

fakirlik ucuz bir kabulleniştir.
böyle sınav mı olur sefil bir hayat sürmenin adını sınav koyuyorsunuz yadsıyorsunuz hayatı ve insanlığınızı.
(bkz: fakirlik küfürdür)
imam ol maaşları deli para fakir olmak kader değildir hem cenneti var daha bunun.
fakirler gülmez, zenginler ölmez.
fakirlik madde yoksunluğu değil, yetenek ve düşünce yoksunluğundan sebeptir. zekası az olan kimse fakirliğe mahkumdur. doktor olamayacaktır. daha çok para kazanma metodları geliştiremeyecektir. bu haliyle "kaderdir"

bir işyeri açıp işini önemsemez, sattığın mallara gereken kaliteyi göstermez, itinalı olmazsan aç kalmazsın ama fakir kalırsın. bu haliyle fakirlik "kader değildir"

az olana sahip olsan da, çok olana sahip olsan da aslında sahip değilsin. emanetçisin. hepsini bırakıp gideceksin.