bugün

küçükken, terleyince sırtına bez koyulması hissiyatını veren olaydır.
o benim annem oluyor. işin kötüsü durumu abartıp methiyeler düzüyor. yorumlar gırla gidiyor. neredeyse ev hallerini afişe edecek. canım annecim bir de o muhteşem(!) esprilerini de konduruyor ya sonunda, o bittiğim an oluyor. kardeşim akıllık edip annemi engelledi de ben kıyamıyorum işte. ne de olsa ana gibi yar olmaz. dimi sözlük
doğum günümde yan odadan duvarıma iyi ki doğdun yazıyor.şimdi ne desem olmayacak en iyisi susuyorum...
başıma gelen durumdur. sadece beğenmesi de değil, albümlerime vay be analar neler doğuruyor falan yazmış çılgın kadın.
dip not: bu gidişle sözlükte yazar bile olur, pek iyi pek güzel diye oy bile verir :(