bugün

son derece matematiksel bir perspektiftir. fabrika müdürü için işçi, kağıt üzerinde bir doğal sayıdır ve daima 1'e eşittir. kriz dönemlerinde yürüyen TL'dir, giden maliyettir. yetki devrinden bihaber bir müdür için çeşitli zamanlarda hamal, memur, teknisyen, amir hatta genel müdür olabilir.

işçinin maaşı geç verilebilir, akşam boş saatleri, haftasonları ve bazen bayramları onun isteği dışında iptal edilebilir. önemli olan şirket kar etsindir. bir de genelde müdür bunlarla doğrudan muhatap olmaz, ya şef veya üretim müdürleri aracılığı ile, onlar yoksa da söylenti yoluyla talimat verirler.

eleştiri getirmek gibi olumsuz bir durum olduğunda sktirip gitsindir, kıdemi yükseldiğinde atılsındır. beklenenin üzerinde bir kazanç getirdiği zaman zaten iyi ürün kendini satardır, hammaddesi iyidir, adam işini yapıyordur. prim istemesi hatadır, illa maddi bir itici güç mü olmalıdır iş yapması için sorulası insandır.