eşyaların yerini değiştiren anneanne

daha çok mutfak kurcalamayı severler. o çaydanlık oraya mı konulur, bu kaşıklar hiç böyle olmuş mu, şu bardakları daha munasip bir yere koysanıza..vs söylemlerını kendıne zemın hazırlamak için sıkça tekrar ettikten sonra, herkezin uyuduğu bır gece yarısı anneanne kişisi emelini gerçekleştirir. sabah hiç birşey yokmuş gibi kahvaltıyı hazırlar ve evine döner. akşam mutfakta iş başa düştüğünde sinirlerde tepeye çıkar. hiç bir şey alışılan yerde değildir.

seneler geçer, mevsimler birbirini kovalar, ömürler biter. evdeki hiç bir eşyanın yeri değişmez. mutfakta her şey yerli yerindedir. hüzünlü bir sıkıcılık tüm evdedir. anneanne keşke yaşasaydı, eşyalar karman çorman düzen alt üst olsaydı.