evlatlık birine gerçeği söylemek

zor olandır. zamanı gelince söylemek ile söylememek arasında kalır aile. çoğu zaman mahalleyi değiştirir. arkadaş çevrenden duymak en acı olandır.

söylesen bir türlü söylemesen bir türlüdür. zor bir hadisedir vesselam.

olması gerekendir. şimdi böyle klavye başından atıp tutması kolaydır ancak insanlar yalanlarla dolu bir hayatı haketmiyor ne olursa olsun gerçek söylenmeli.

söylemelisiniz ne kadar zor olursa olsun söylemelisiniz. empati yapın onun yerine kendinizi koyun bir nebze kolaylaşır.

belli bir yaştan sonra yapılması, çocukta ruhsuz adam modunu tetikler.
o yüzden baştan yapılması en iyisidir.

bunu yaparken bir psikolog bir çocuğa ''selvi boylum al yazmalım''ı izlettirmiş.Çok hoşuma gitmişti.Sevgi nedir emektir.Bu şekilde gerçeklik anlatılmalıdır.

Anne-baba icin cok zor olan durumdur.

Sanirim basindan kaynar sular dokuldugu andir. ergenlige girmeden once soylenmelidir yoksa kisinin sagliginda psikolojik bozunmalar meydana gelebilir..

Insan hayatında Bazi dönemler vardir. Ülkemizde genellikle liseye ya da üniversiteye hazirlik aşamasi bu dönemlere örnektir. Keske olmasa. Keske gelişim dönemlerini konuşuyor olsak. Neyse. Bi eger üniversitede egitim görüyorsa kesinlikle mezun olunması beklenmeli. Mezun olmasi yetmez. Eger erkekse askerlik ve evlilige kadar beklenmesi gereken durum. Aksi takdirde kendini kimsesiz hissedebilir söz konusu Bisey. Ama evli olursa sarılabileceği bir eşi olur. Tabi askerlik disinda hemen hemen hersey kiz cocuk icin de geçerlidir. Is sadece söylemekle de bitmiyor. Öz anne babasii aramak isteyecektir. Bu tip durumlarda evlatlık oldugunu itiraftan sonra en az iki ya da üc yil beklenmeli. Ölümü hesaba katmazsak kişinin basina gelebilecek en agir hadisedir cünkü. Biyolojik de olmasa yetiştiren büyüten anne babanin da yeri ayrıdır.

Pedagoglara danışarak söylenmelidir.

Yoksa kötü sonuçlar doğurabilir.

Bana öyle yapmışlardı.