bugün

pantolonla rahat eden insandır.
işten gelmiş yorgunluktan çıkartmaya üşenmiştir. yatarken çıkaracağım düşüncesiyle öyle oturuyordur.
ciddi düşünen insandır.
Rahmetli dedemdir.
Yıllarca, devlet memurluğu yapmasından dolayı sanırım, emeklilik ve daha sonra yaşlılık günlerinde bile, traş olmadan, giyinip, kravatını bağlamadan, oturmazdı kahvaltıya.
Anneannemin, hayranlıkla ve takdirle, dedeme bakışları geliyor da aklıma..Doğru birşey yapmış demek ki.
Ruhun şad olsun dedeciğim...
Uyuşuk ruh halinden kurtulmak isteyen benimdir o.
yazın haşemayla,kışın eşofmanla dururum.
nasıl bir duygu bilmiyorum.rahatıma düşkünlüğümden belki dışardan gelir gelmez pijamalarımı giyerim yıllardır.