evden çıktıktan sonra

her şey burada başlar gibi bir söylemle girmeyeceğim.
evden her zamanki gibi çıkılsa da her gün farklı şekiller de çıkılır.
kimimiz üzgün, kimimiz ağlamış, kimimiz mutlu, kimimiz kahkahalarla.
fakat çıktıktan sonra çok farklı şeyler yaşanıyor. ama biz görmüyoruz.
evden üzgün çıkıldığında, yolda yürüyen bi ayağı diğer tarafa diğer ayağı da öne doğru giden bir adamı görünce. üzüntünüze üzüntü katıp. bi dakika ben neden üzülüyorum dersiniz.
evden ağlayıpta çıktığınızda yolda giderken, annesini kaybetmiş bir çocuğu görüp, ağlarken gördüğünüzde onu, görüp geçersiniz bazen bazen de saçını okşayıp yardımcı olursunuz. ama bir şeyler değişir sonuçta. ya size ya da karşınızdakine. evden mutlu çıktığınızda, telefon gelir ve ailenizin ya da arkadaşınızın bir bireyi ya da kendisi hastane de olur. koşarak gidersiniz. ay bir şey yokmuş, olum iyiymiş oh be. dersiniz.
evden kahkahalarla çıktığınızda karşınıza eski sevgiliniz çıkar ve içiniz de kalır diplere gömülür o kahkahalar. belkide kimin elindeydi.
ne farkederki her an her şey olabiliyor. olabilitesini tartışmak ne kadar zor değil mi.

Hayat başlamistir.