bugün

üniversitede ilk yıl yurtta kaldım. ardından şuanda ortağım diyebileceğim ve hala ev arkadaşım olan kızla aynı eve çıktık. ikimizde kendimizi güvende hissetmek ve duygusal boşluklarımızı doldurmak için erkek arkadaş bulduk, onlar da yakın arkadaştı. gel zaman git zaman bu çocuklara karşı duygumuz azalsa da bir türlü anlatamadık, bırakamadık. gezdik, eğlendik, beraber uyuduk ikimizde onlarla fazlasıyla güvence verdik ve üniversitenin son haftalarında ikimizde ayrıldık.

bundan 2 ay sonra istanbul'a geri döndüm. ailemle 4-5 ay daha kaldım ve tekrar eve çıkmak istedim, göztepe'de caddeye bakan bir ev tuttum, eski ev arkadaşım da yanıma geldi ve tekrar bir olmaya başladık. ama o yeni sevgilisi ile odasından çıkmıyor ve bu beni bu sıralar rahatsız ediyor. ne yapacağım bilmiyorum. ayrılmak da istemiyorum ama ne bileyim.
(bkz: boşanmak)
Ahlak masasına haber ver.
caddeye doğru camdan ya da balkondan memelerini salla, en fazla 5 dk içinde sana da meşgale çıkar.

tanım: sıkıntılı bir durumdur.
benim de mağduru olduğum durum.

Ne çay yapıyor ne de 2 kelam muhabbet ediyor. Bütün masrafları çektiği için Evden de atamıyorum salağı. Sabahları ve akşamları yüzünü görüyorum. Çok çabuk sevgili yapıp yine çok çabuk ayrılıyor. Sürekli boşlukta. Deli gibi sigara içiyor. Mutfağa sadece su içmek için gidiyor. BuzDolabı bomboş. Yemek işlerini Dışarda hallediyor. Aslında fırlama biraz ama eşref saatini her zaman yakalayamıyorum.

Sonuç olarak ondan sıkılıyorum ama onsuz da yapamıyorum. Bütün sırlarımı biliyor. Kahrımı da çekmiyor değil hani. Her şeye rağmen seviyorum seni gercekesit. Iyi ki varsın.
Evcil hayvanindan bikmak gibidir.