bugün

insanı kadın erkek diye ayırabilen, fakat kadını kasaptaki etten ayıramayan dananın şuursuz söylemidir. kendi söylemine dayanarak şu söylenebilir. hiç et yememiştir. sonuçta, etten alacağı vitaminin eksikliği onu bu şuursuzluğa itmiştir.
annesinin cinsiyetini unutan veya kötü kadın sınıfına sokan abazan söylemi.
nasıl en iyi erkek veren erkekse tabi ki en iyi kadın da veren kadındır!
erkekler ne ister ne alırlar sorunsalı
muhim olan hayrına mı yoksa para ile mi veriyor olmasıdır.
ergenlik döneminde durmadan kulağıma fısıldanan gereksiz bi cümleydi galiba. nasıl bir mantıktır, hangi abaza tarafından uydurulmuştur diye sorar insan kendine. yani veren kadın iyi de vermeyen ırıspı mı oluyor bu durumda*.