elele dolaşan sevgilileri görünce gelen üzüntü

Arasıra yoklayan üzüntüdür. Belki aralarında gerçek sevgi yok Ya da biri seviyor diğeri sevmiyor vs vs o kısmı beni ilgilendirmiyor. Onların elele tutuşması, sanki onları hayata bağlayan bağ gibi. Bir de kendime elime bakıyorum, hayata bağlayan pantolonum sanki. Yanlış anlamayın ellerim cebimde yani.

5 yıldır kimseyi sevemedim. Çok istedim ama olmadı. istemeyle olmaz dediler, istememeye başla dibinde biter o ot dediler. O ipnelere uyup, tanışma tekliflerini geri çevirdim. Hoşlandığım kızları görmezden geldim. Yine kaybeden ben oldum.

istemediğin ot başında biter diyeni sikeyim ... yok öyle bir şey. Fırsat bulursanız kaçırmayın.

Üzülmeye değecek bir durum yok yahu. Nasilsa bir süre sonra iki yabanciya dönüşecekler. Bekleyin ve görün. Sevgi değil onlarin neredeyse hiç biri.

anlatılmaz yaşanılır bir üzüntüdür. esasında hemen hemen her yerde özellikle de parklarda, yollarda, amfide, otobüs duraklarında, avmlerde, kampüslerde vesaire el ele, kol kola dünya yansa umurları olmadan yürüyen sevgililerin mutlu hallerini görüp mutsuz olmaktır.

millet hayatından ne kadar mutlu ve umutlu dersiniz içinizden. sanki size nispet yaparcasına elleri sımsıkı tutulu ya da birinin kolu öbürünün üzerindedir. hiç tanımadığınız insanlar bile olsa içiniz bir tuhaf olur, o an kendinizi daha bir boşlukta hissedersiniz.

oysa onların sizden hiç üstün bir tarafı da yoktur. çoğu sizden zeki değildir, çoğu sizden yakışıklı veya güzel de değildir. çoğu sizden iyi değildir belki de, ya da mutluluğu bile haketmiyordur. ancak yapacak bir şey de yoktur. siz isteseniz de istemeseniz de dünya dönecek ve birileri birilerini sevecektir. lakin o biri kaç bahardır karşınıza çıkmayacak ve belki de bahar mevsimini sonbahar edecektir. genelde insanı yaşadıkları şeyler mutlu yada mutsuz eder bu olayda ise hiç yaşanmamışlıkların mutsuzluğu vardır.