bugün

aktarma boşa gitmesin, melih beyin cebine para girmesin diye yapılan eylemdir.

metrodan inmişsindir. geleceğin yere geldiysen o yetmiş beş dakika aktarma niye harap* olsun dersin ve bir aceleyle turnikelere yaklaşan insanlardan gözüne birini kestirirsin -o zaman anlarsın ki hırsız olmak çok zor işmiş- ve yaklaşırsın:

siz: ııı.. aktarmam var da isterseniz basabilirim.

burada iki tip insana rastlamanız olasıdır:

birinci tip: yoo, benim de kartım var.

ikinci tip: peki, olur; teşekkürler.

genel olarak ikinci tipe rastlanır fakat birinci tip de az değildir, garibim "kartınız yok sizin galiba bende var ben basarım" dediğinizi sanmıştır zaar.

kart basılır ve hem iyilik yapmış olmanın hem de "sen ikilik kartı kaldırır mısın al ben de onluk kartla yaparım*" demenin mutluluğu hissedilerek gidilir.

ilk yapışta insanı sıklat basar; utanır falan ama sonra sanki herkes tanıdıkmış gibi hissetmeye başlar.
açık açık söyleyeyim sabahın onunda yazdım boşa gitmesin diye ikinci entryi giriyorum şu an*.
unutmadan/utanmadan tanım:

herkes yapsa ego kartı satışları taban yapar dediğimdir.
"ohh bu da melih'e benden olsun" diye sürekli yaptığım.
iyiliksever bir insanın yaptığın şukelalık paylaşımdır. bir kez başıma geldi lakin adamın 45 dakika muhabbeti mi doldu nedir kart işlemedi. ya da taşak geçti, galiba taşak geçti. hatta taşak geçmiş lan, tüh!