bugün

birgün mecnuna sormuşlar.

"leyla'dan daha güzel kızlar var ülkede, neden leyla?"

mecnun şu şekilde cevap vermiş.

"leyla benim için bir şekil değildir, leyla kadehimdeki şaraptır. altın, yakut, zümrütten yapılmış bir kadeh getirseniz ama içindeki sirke olsa olur mu? önemli olan şaraptır, sunulduğu kadehin, tasın ne önemi var der."

önemli olan kadehteki şarabı görebilecek bir aşk, şevktir. aşk nedir derseniz şudur diyemem. ama aşk şekil değildir, güzellik değildir bunu diyebilirim.

alıntı: (bkz: aşk/#4796189)
henüz güzellik kadar erdemliliği de seven bir erkek tanımadım.
konfüçyüs

başka söze gerek yoktur.
bir erkek yalanıdır. her zaman aynı lafı söylerler ama kollarında da güzel kızlar olsun isterler. bakımsız diye tabir ettikleri ama aslında huyları çok güzel olan kızlarla hiç ilgilenmezler.
(bkz: gelgelelim ki ruhlar aleminde yaşamıyoz)
dogruluk payi %50dir. örnegin dünya'nin en yakisikli/güzel insanin iq seviyesi 1 yasinda ki çocuktan çok daha düsük ise dis görüntüsünün önemi koca bir hiçtir. örnekler çok bu konuda. tabi ki dis görüntüde muhakkak önemli ama o dis görüntüyü 60 yil sonra görmek var birde. eger seviyorsan ve deger veriyorsan kisiye,dis goruntusunu görmemeye basliyorsun zaten. çünkü derinliklerde öyle sakli güzellikler vardir ki zamanla gün isigina çikar.

(bkz: polyanna)
tırt bir önermedir. her erkek dış görünüşe bakar. ruh güzelliği bir yere kadar doyurur. bilinir ki her zaman yüzü, kalçası, göğüsleri güzel olan bir hatun, ruh güzelliğinizi ezip geçecektir.
önemli olan ruh or*spu olmasın varsayımının eş anlamlısı.
-sence ben güzel miyim?
+şimdi canım, ben senin dış güzellğine bakıp da beğenmedim seni; benim için önemli olan ruh güzelliğin..
-onu nasıl gördün lan!? *
- çok çirkinsin melahat!
- ama, ama benim ruhum güzel kazım!
- senin ruhunu bile sikmem kızım!
öyle olması umut edilen ; ama ne yazık ki bir türlü olamayandır.*
ne iç güzellik ne dış güzellik. kafalar güzel olsun yeter.
Dışını beğenmediğimizin içini merak etmiyoruz.

Kendimizi kandırmayalım.
imkansız bir tespittir.

bir insanı dış görünüşünden ayrı düşünmeniz ya da sevmeniz zaten mümkün değil. insanın ruh hali, konuşması, karakteri, tavırları ve dış görünüşü birbirinden ayrılmaz bir bütün. zaten o "bütünü" seviyorsun. bir insanın ne kadar iyi olduğunu düşünürken bile yüzü gözlerinizin önüne gelir.

yani kim kimi kandırıyordan öte mantıksız bir sözdür başlı başına.
hiç bir zaman dışını beğenmediğimiz birinin içini görmek istemeyiz. bu maddeci insan davranışı yüzünden çok şey kaçırırız.
önemli önemsiz meselesinden çok ruh güzelliği de göreceledir gibi sanki. ben bir kızı güzel bulurken diğer bakan bir göz güzel bulmayabilir. ruh içinde aynı şey. ben bir kızın o an atıyorum birine posta koymasından hoşlanırken diğer bir kişiye bu yaptığı çok itici gelebilir. sanıyorum iş fuckbody boyutunda değerlendirilince pek tabi bu laf adama koyar. eh böyle düşünenler için rusların ataları şunu demiş: (bkz: çirkin kadın yoktur az votka vardır)