bugün

ben bizzat kendim ve diğer herkes. turkcell hariç.
Bu konuyla ilgili benim de bir anım var. Yakın bir arkadaşım, okuldan sonra ayrı memleketlere gittik. Bu arıyor ya da yazıyor diyeyim. Anket doldurdum senin adına idare et. Bilgileri de veriyor. Peki diyorum
Arıyorlar aklımda kaldığı kadarıyla söylüyorum. Bu arada unutkanlığa vad bende. O bilgileri aklımda tutmaya çalışıyorum. Bu böyle bir iki sene sürdü. Doğum günümü unuttu bu arkadaş. Yanı anket dışında halimi hattını sormaz oldu. En son yine mesaj göndermiş anket tabiki. Aradılar. Böyle bir anket yaptınızmı. Hayır hatırlamıyorum. Dedim. Çünkü bunu haketmişti. Insanı üzen durumdur. Burdaki mesele doğum gününü unutması değil. Beni kullanması.
Çok çok yakın bir arkadaşım değilse umrumda olmayacak durumdur. Yok eğer yakın dostumsa biraz kırılırım ama büyütmem asla. Neticede benim dışımda herkes için sıradan bir gün... Ama Kayınpederime göre bu durum (1 gün gecikmeli kutlamamiz) evlatlıktan reddetme sebebi oldu. Ufak çaplı bir kriz yaşıyoruz da. Allahım niye normal insanlar bana denk gelmez diye daha sık düşünmeye başladım bu aralar.
eskiden bu konuya ciddi anlamda kafayi yorar ve dogum gunumu kutlamayi unutan yakin dedigim arkadaslarim bana deger vermiyordur diye dusunur, araya mesafe koyardim.

uzun aradan sonra is yasamiyla beraber alakasiz insanlarin dogum gunlerinde bulundukca ise su kaniya vardim: "dogum gunumu her kutlayan bana deger veriyor demek degil, bazen bazilari mecburiyetten de kutluyor olabilir. insanlarin gercek yuzlerini gormek cok aci, bu yuzden hepsiyle notr ve mesafeli iliskiye girmek yeterlidir."
uzun yıllar kutlamayıp, kutlatmadım. arızalığım yeni birşey değil yani. arada ilgili kişilere "bak bugün doğum günüm" deyip ekmeğini yemişliğim var elbet ama bu o günden nefret etmemi değiştirmiyor. unutmayı geçtim, çevremin bana hatırlattığı ve benim cidden unuttuğum zamanlar oldu.

velhasıl, iyi arkadaştır. unutsun zaten. o gün değil, geri kalan 364 gün krallık yapsın.
Benim çocukluk arkadaşımla aramızda bir gün var. Önceden hep bütün doğum günlerimizi birlikte kutlardık.

Şimdi ikimiz de birbirimizi aramıyoruz. Komşuyuz bu arada, evlerimizin arasında bir ev var.

Ama biliyorum ki her ikimizin de doğum gününde birbirimizi hatırlıyoruz. Unutmak değil de kutlamamak. Nedeni bilinmez.

Ama bu yaz için iyi bir fikir olur türkiye'deki son senemiz sonuçta. (o amerikaya gidiyor, ben almanyaya gidiyorum.) 2 gün boyunca kutlayacağımız bir parti şart.