doğru kişiyi bulamamaktan korkup hiç aramamak

aşk ilişkilerimin 'en uzun' özeti. istiyom ki sevem sevilem, anlaşılam ve ölene dek ona sadık kalam ama yok anam kim kaybetmiş de biz bulak. bulsam bile beceriksizliğimle aramızdaki sinerjiyi yalan eder batırırım.

he öte yandan da yalnızlık hoşuma gidiyo hırçın ve kederli takılmaya çok alıştım o yüzden hiç bulaşmim diyorum lakin sevgi yoksunluğu eroin yoksunluğuyla kapışır bence.
su akar yatağını bulur diyor ve akışına bırakıyorum. end of the story bitch.

edit: bu arada doğru kişi diye bir şey olmadığına inanıyom. doğru kişiyi teyit etmek için 7 milyar insanın hepsiyle az çok zaman geçirmelisin ki seçebilesin. öbür türlüsü sanrıdan başka bişey değil çünkü.