bugün

nedendir nedir bilmiyorum ama küçüklükten gelen bir alışkanlık olduğunu biliyorum. o zamanlar açık dondurma yerdik. valide hanım küllahın dibine gelince attırırdı. nedendir niyedir diye sormadım hiç ama hala da anlamış değilim. şimdi de cornetto filan yediğimde caaanım çikolatalı yeri yiyesim gelmiyor içime sinmiyor arkadaş.

edit: eksileyen arkadaşlar siz neyin kafasındasınız ya
ağzının tadını bilmemektir. dondurma külahının dibi için dondurma alınır oysa.
aslında sebep büyüklerimizin anlattığı bir şehir efsanesidir. dondurmacı kişisi, bu külahlarla kulak karıştırmaktadır (!). *
(bkz: itiraflar)
tatsız, tuzsuz çok ta yavan bir şeyi yemeye devam etmemektir.