bugün

insanın içinin yaşama dair herşeyle dolması, aşmış hissetmesi durumu. böyle kendini bi delikanlı, cesaretli ve hayatın anlamını çözmüş gibi bilge hissediyorsun. ulan ben bunca insanın tanrı diye inandığı şeyi siklemiyorum bile, ben evrimin son halkasıyım, geçmişteki hikayeleri aştım, über bir insanım ben kafası oluşuyor. baksana inananlar şöyle kötü, böyle boktan oysa ben öyle miyim her sabah kapının önüne bir tas su bırakarak hayvanlara karşı bile ne kadar duyarlı olduğum belli oluyor. muhammed pedofili, müslümanlar hırsız bla bla say say bitmez, oysa ateist dediğin fahişe bile saygı duyar, duymasa hangi aptal kadın amını gererek para kazanmaya çalışırdı zaten? en çok ben okudum en çok ben düşündüm en çok ben anladım o yüzden ateist oldum, kim benim kadar okursa kesin o da ateist olur hiç kaçarı yok yani adam inadına bile müslüman olamaz, yaa işte böyle. tolstoy'da aptalın tekidir, sokrates'ta delidir sadece nietzche efendi götünden yaşam döngüsü uydurmamıştır.
Bu insanın iç dürtü ve güdüleri ile ilgili hem iç dünyası hem dış dünyası küfür ve masiva galiz habis fahiş fiiler vakalar ile dolu iken meydana çıkıyor .
Bu insanın iç dürtü ve güdüleri ile ilgili hem iç dünyası hem dış dünyası küfür ve masiva galiz habis fahiş fiiler vakalar ile dolu iken meydana çıkıyor .