bugün

inançsız veya kendine uymayan inanca sahip bir insanı aşağıda gören insan.
(bkz: dinci olmak bir ayrıcalıktır)
üstünlük yalnızca takvadadır.(haram kılınanlardan ve günahlardan uzak kalma, allah'tan korkma)
(bkz: inanıyorsanız üstünsünüzdür)
Dinden nasibini alamamış insandır. Çünkü dinler, insanları küçümsemenin yanlış olduğunu söyler, söylemeli.
"allah teâla hazretleri şöyle ferman buyurdu: "kim benim veli kuluma düşmanlık ederse ben de ona harp ilan ederim. kulumu bana yaklaştıran şeyler arasında en çok hoşuma gideni, ona farz kıldığım (aynî veya kifaye) şeyleri eda etmesidir. kulum bana nafile ibadetlerle yaklaşmaya devam eder, sonunda sevgime erer. onu bir sevdim mi artık ben onun işittiği kulağı, gördüğü gözü, tuttuğu eli, yürüdüğü ayağı (aklettiği kalbi, konuştuğu dili) olurum. benden bir şey isteyince onu veririm, benden sığınma talep etti mi onu himayeme alır, korurum. ben yapacağım bir şeyde, mü'min kulumun ruhunu kabzetmedeki tereddüdüm kadar hiç tereddüte düşmedim: o ölümü sevmez, ben de onun sevmediği şeyi sevmem."(buhârî, rikak 38.)

dostu allah olanın makamı en yücedir.
dostu allah olan kendini üstün görmez, allah'ın yanında hiç olduğunu bilerek yaşar ve öyle ölür.
dostu allah olan herkesten üstündür ancak tevazuu ona bu üstünlüğü dile getirmekten men eder.
dindar olmamayı üstünlük olarak gören insanla aynıdır ha o ha bu.
%84'lük kısmı dininden referans vermekte ısrar eder.
"...eğer, inanıyorsanız üstünsünüz…"(3/139 )