din hayallerini gerçekleştiremeyenlerin afyonudur

(bkz: ağzı olan konuşuyor).

bilimsel olarak açıklanmıştır din insanın ruhsal anlamda bir gıdasıdır. dindar olup adaletsizlikten yakınmazsan problem var demektir çünkü din vicdan gerektirir. dindar olup bu dünyanın kaderini değiştirmiş birçok insan vardır kendi tarihimizden örnek verecek olursak ibni sina gibi farabi gibi.

(bkz: tek başına iktidar)

dünyanın %95 'i bir dine inanıyor.

inanmayanların büyük kesmi de yukarıda sayılanlardan ötürü bunalıma girdikleri için dinsizliği seçiyor.

düşünen bir insan varlığının amaçsız bir var oluş olduğunu zaten kabul edemez. dinsiz insanlar gerçekten bilimin açıklayamadığı nedenseller üzerinde bunalıma girerler.

milyar tane canlının neden var olduğu ve neden bunların insana boyun eğdiğini anlayamazlar.

hayatı sadece sürrealist arzuların tatmini olarak gören dinsizlerin doğada yaşayan diğer canlılar gibi yeme, içme ve cinsel ihtiyacını gidermekten öte ne düşünebilirler.

dinin toplumsal hayatı düzenliği, toplumdaki kaos ve karmaşayı engellediği, ahlak kuralları ile insanı diğer canlılardan ayırdığı gerçeği ise yadsınamaz.

mezara girince yok olup gideceği acı ve kederin biteceği fikri dinsizlerin intihara daha eğilimli olduğunu göstermez mi?