bugün

herhangi bir övgü yada yergi karşısında gevşemeyip, delikanlıca yazdıklarının arkasında durabilen köşe yazarlarıdır. örnek verecek olursak
(bkz: emin çölaşan)
(bkz: yılmaz özdil)
birde bunların ayarında görünüp, başbakan tarafından yazısı dile getirilince sevindirik olup nasıl övgüler dizsem derdine düşen yazarlarda vardır.
(bkz: mehmet tezkan)
belki yılmaz özdil. ortaokul kulislerinde konuşulanları yazıyor o ayrı. çok kötü bir yazar. ama belki delikanlı.

lakin emin çölaşan? onun kalemi biraz daha kuvvetli. ama delikanlılık dersen orada duracaksın. delikanlılığı kim kaybetmiş?
hıncal uluç un dahil olmadığı yazar grubunun ta kendisidir. hatta içlerine mümtaz'er türköne yi koyarım onu koymam!
örnek verilen yazarlara eklenecek çok yazar vardır, lakin en basit (bkz: emin çölaşan)örneği, bu sınıfa girmesine neden, hurriyet'te yazarken eleştiri düzeyini düşürüp doğru bildiklerini yazmayıp, kovulmazdı. oda yalakalık yapsa idi, şimdi bir eli yağda bir eli balda idi.