dağa çıkmayı çözüm sanan insan

siyaset yapması, dili yasaklanmış, cezaevlerinde işkence görmüş, asimile olmuş insanların sanrısıdır. caiz değildir.

Dağa çıkmak tabiri, tüm demokratik çareler tukendiginde, daha fazla zarar gormemek için, canını korumak adına sisteme başkaldırı manasindadir. Meksika'da zapata, güney amerika'da ernesto guevera, anadolu'da mustafa kemal bunun ilk akla gelen örnekleridir. Çoğu insana göre bu örnektekilerin başka çaresi kalmamıştır ve çözüme bu yolla ulasmislardir.
madalyonun diğer tarafında durum başkadır. Herhangi bir siyasi mucadelede bulunmadan, sadece dağa çıkanlar da mevcuttur. Sözde belli bir kesim adına mücadele eden bu tipler genellikle taşeronluk yapmaktadirlar. Bir bölge üzerindeki emellerini açıkça dile getiremeyen diğerleri, o bölgede kaos ortamı için gerekli şartları sağlamak adına ıçerde kendi isyancılarını yaratırlar. Bu isyancilar genellikle egemen güçlerin de yardımıyla mazlum gosterilirler.

Dağa çıkmak bazen tek çaredir ama bazen de değildir.