bugün

bulunan noktaya geri donmek.

iste gene burdayim. oturmus saati bekliyorum. birazdan gelir.

-merhaba ahsen hanim.

iceri girdim ve anlattim.
sehpada mendil gorunce "cok aglayan oluyor mu ki burda?" dedim.
coook dedi.

"ben burda hic aglamadim" dedim.
aglamak utanilacak bir sey degil dedi.

ben gene bastayim ya da sonda?
yalnizken cok agliyorum artik.
ama hic kar etmiyor. rahatlamiyor insan. iyice camura donuyorsun.

nerdeyim? ne yapiyorum?
hicbir fikrim yok. kimseye de guvenim kalmadi artik. uzun sure de olmayacak.
belki de hic olmaz.
iste yine bastayim... daireler ciziyorum.
burdan daha once gectim mi diye dusunuyor sonra iki ani karsilastirip acilari kiyasliyorum.
hep yalnizliktan oluyor aslinda. yanimda biri olursa dusunmekten vazgeciyorum.
ama yanima kimseyi yaklastiramam.
bunun sonu yok sanirim.
ve ben cok korkuyorum.
gercekten korkuyorum.
nereye gidiyorum? bosluga?
tutunabilmek belki?
bazen iyi oluyorum, bazen kotu.
bu gece cok kotuyum. gecenin sessizligi bogdu beni gene. cogu gecem gibi...
o kadar yoruldum ki dusunmekten,hissetmekten.
surada azicik uyuyabilir miyim?
sessizce uykuya dalmak istiyorum.
soz rahatsiz etmem seni...