chp li bir aileye sahip olmanın zorlukları

Ben çocukken fazla park oyuncağı yoktu. Bu yüzden binmek için kuyruk olurdu.
Chpli aileye sahip olmanın benim için en büyük zorluklarından biri Çocukken parktaki salıncağa en kısa süre binen çocuk olmaktı. Çünkü ailem diğer çocukların hakkı yenmesin diye beni salıncağa bindirdiği gibi indiriverirdi. Ama oradan hemen kaydırak kuyruğuna da geçilmezdi. Çünkü ailem, ana babası ortalıkta olmayan çocuklar da eğlenebilsin diye onları sallamayı, düşerlerse kaldırmayı görev edinmişlerdi.
Sonra bir tost yesem ve ortalıkta çöp yoksa kağıdını gerekirse eve kadar taşırdım. Hele bir atayım. Annem "rezil olduk." diye yaygara koparırdı. Zaten çekirdek çitleyip çöpü yere atmak falan gibi bir şeyin hayali bile kurulamazdı. Babam "istanbul gibi bir şehirde hayvanat bahçesindeymişçesine yere yemiş kabuğu atılır mı?" Diye kriz geçiririrdi mazallah.
Borca girilmezdi. Ayak yorgana göre uzatılırdı.
Ablamın eskileri giyilirdi. Hiçbir şey ziyan edilmezdi.
Her Kitap kutsaldı. Üzerlerine bir çizgi bile çizilmez, sayfa kenarları dahi buruşturulmazdı.
Böyle böyle şeyler işte.

günümüz türkiyesinde ahlaksızlık, yobazlık ve din tüccarlığı prim yaptığı ve siz chp'li bir aileden bunları öğrenemeyeceğiniz için muhtemelen orta düzeyde gelirse sahip bir vatandaş olursunuz.
en zor tarafı günün adamı olamamaktır.

ilk kural olarak chp li olmayan herkes çomar dır felsefesi ile masum çocukların beyni bir güzel yıkanır.

a haber izleyip, yeni akit okuyan
kendi özgür düşüncelerini söyleyince, islama uygun mu değil mi diye kafasında tartan
uygunsa hak veren, değilse sözlü ya da fiziksel şiddete başvuran
siyasi fikirlerini tayyip o gün konuşma yapmazsa beyan edemeyen
gerici ve yobaz bir aileye sahip olmaktan daha kolaydır