bugün

yaklaşık 2 yıl önce gerçekleştirdiğim bir hırsızlık olayı sonunda vicdanımın sesine dayanamayıp gerçekleştirdiğim eylem.

kendimi bildim bileli babamdan dayak yerim. ama dayağa karşı değilim. o beni dövmeseydi eminim ki şimdi şımarık bir orospu çocuğu olacak, istediğim her şeyi hemen elde edebileceğimi sanıcak, ebeveynlerimin kafasını saçma isteklerimle şişirecek, maddeci bir ibneye dönüşecektim. fakat şimdi istemeyi ve almayı biliyorum. sabır gerek arkadaşlar.

o gün cebimde para kalmamış. zar atıp kaybetmişim cepteki 20 liği. oynayanlar bilir. çift zarı atarsın, toplamı küçük gelen kaybeder. neyse canım da bir dürüm istiyor ki sormayın amk. orda bir dürümcü vardı müthiş et kokusu geliyor. müşteri çok olduğu için dürümleri önceden hazırlamış alt tarafa koymuşlar. çok sipariş olunca hemen mikrodalgada ısıtıp veiyolar. neyse yaklaştım amk mevsim kış hava soğuk mont uzun. el becerisiyle bir dürümü cukka edip sıvıştım.

yedim karnımı doyurdum ama yağı donmuştu amk. damağıma yapıştı. neyse doyduktan sonra pişman oldum, gidip itiraf edeyim dedim ama döverler diye boşver dedim, polisi aradım. hatta polis abiye zahmet etmeyin ben geliyorum dedim. sağolsun polis anlayışlı çıktı. bir 10luk attı git suçunu itiraf et hakkını da helal ettir adamlara ve evine git dedi. çok sevindim. binbir duayla ayrıldım ordan. dediğini yaptım ama ilginçki adamlar kızmadı, bizden olsun dediler sağolsunlar.

edit: çocuklardan tahrik olacak kadar sapık orospu çocuğu değilim akıllı olun. ironik maksatlı açılan o başlığı anlamayıp şahsıma hakaret etmekten men ederim. efendi olun.
hayvan düdüklemeyi düşünüyorsun,
hırsızlık var,
küçük bir kız çocuğu ile saçma sapan bir entry'in var.

insanmısın ?

tanım. aptallıktır. yedin bi bok bari sus.