cehennemde yasadigim icin cennet hakkimdir

hayat denilen kelek, işe yaramaz ve beyhudeliğin alevleri ile düsleri öldüren ne umduran ne bulduran vekişi kişilerin örselendikleri için kendilerini canli canli tanrinin eline düstüğünden dolayi acilar cektiği ve sıkıntılar ile daglandiği bir dünyada kuskusuz cennet hakkıdır.

evet dünya cehenemdir. yasamak ise bu cehennemdeki alevlerin üzerine bir bidon benzin boca etmektir. istemek ve tahayyul etmek ise alevlerin üzerine tankerle ucak benzini sıkmaktir.

bir hakikat varmi yok mu diye sorariz kendimize bir hayale dönüsürüz, bu sizin de benim de basima gelecek. ben söylemiyorum feyzolof riza söylüyor.

hayat ve sonrasi birbirini dengeler.

hamliktan olmaya gecen yolda yanmak olmasi gereken bir duraktir.

ne demiş yunus: hamdım piştim yandım.

i have dream der martin luther king...

ve kendi cennetini anlatir, ölmeden bir gün önce.

mezar tasinda yazar en sonunda özgür diye.

kazancakis'in ise mezar tasinda hiçbir şey ummuyorum, hiçbir şey beklemiyorum özgürüm diye yazar.

bu iki mumtaz kişi simdi ahirette dünyada olan biten kukla gösterisini izleyip ilahi semalarda kahkahalarini karsilikli cinlatiyordur.

(bkz: hak verilmez alinir)