bugün

ciddiye alınmadığını hisseden kişinin bir bakıma değer yargılarını değiştirmesini amaçlayan motive edici söz.
Aynen katıldığım durumdur. Neyzen Tevfik az bile söylemiş. Anlamıyorum ya. Biz adamlara tarlan, şekerin, eğitim, fabrikaların diyoruz onlar hâlâ devam. Bu arada Ömer Hayyam'a da selam olsun. Bundan sonra yok efenim benzin, mazot, şeker, sınav, eğitim sistemi, soğan, patatesle gelmeyin. Biz zengin ülkeyiz ya artık her şeyi taneyle, dilimle alacağız. Artık bundan sonra lale bahçelerinde koşup, Kağıthane, Sadabat taraflarında sandala binip kahvehanelere takılacağız. Bundan sonra eğlence başlasın.
(bkz: ciddiye almak yok artık kek yemek var)
görsel
(bkz: Almanya da karpuzu dilimle alıyorlarmış)

Yaşa be reis, biz de muasır medeniyet olduk sonunda. Patatesi tek tek almaya başladık. Yeri gelir dilimle de alırız.
Katıldığım söz. Yarın sabahtan itibaren Türkiye değil "kek"oslavakyadır bu ülke.
Muhtemelen açılacak şu başlıklar için.

ithal et,
ithal saman,
bakliyat,
tüm ithal ürünler,
makam araçları,
itibardan tasarruf olmaz,
Şeker fabrikaları,
Çay, fındık vs. Bilumum halkı ilgilendiren konular için artık düşünmenize gerek yok. Bir elinizde cımbız bir elinizde ayna umurunuzda mı olsun dünya.
25 haziran saat 00.00’dan itibaren şahsen artık saçımı taramaya başladım.

Keyifler müthiş.
Olmuyor, olmuyor, olmuyor. Her şey çok güzel diyorum diye kendime telkin veriyorum ama anlatamıyorum. Gönül acısı desem değil, kalp sızısı desem değil, bir sızı ki memleket hasreti. Bu arada Cahit Sıtkı'nın memleket isterim şiiri defalarca aklıma geliyor.