bugün çok kötüyüm be anne

pişirdiğin tüm yemeklerin tuzlu tarafları yakıyor içimi bugün...
sıcak iklimlerden bin kilometre ötelere yolladığın oğlun işte tam da bugün bitti.
bu hafta anneler günüymüş biliyordum, çok korkuyorum ama ben seninle öyle ağlayarak konuşamam.
gez, toz, eğlen diye yolladığın tüm parayı şerefsizim alkole yatırdım. pişman da değilim ama. ben onsuz yapamıyorum.
hayatım da ilk defa anlattığım hikayem oldu sana, çok seviyorum dedim en az senin kadar. özür dilerim...
köpek gibi pişmanım, şenliklere kurduğum çadırdan giren güneş inan karşıdan gelen küçük annemin, hayatımın, biriyle kol kola gezmesi utanç göstergesi değil di belki.
ama köpek gibi pişmanım anne, senin sevgine denk gördüğüm için.

günlük veya haftanın belirli günlerinde kendinden yapması beklenen sorumluluklarından sıkılan veya o gun farklı bırsey yapma ıhtıyacında olan ınsanların cogunlukla olmadıkları halde soyledıklerı yalandır.. mesela ben bu sene dershaneden yırtmak ıcın 3 veya 4 kere bu yalanı oldukça ustaca soyledım.. aksam yatarken bıle annem nasıl oldugumu soruyordu.. sanırım cok etkılenıyorlar.. ama ne yapalım bugun gıtmek ıstemıyorum da desem izin vermeyecek..

(bkz: kötüyüm deme kötü olursun)

anne ben özledim işte bilirsin uzun soluklu kavgalarımız olsa da anne ama ben acısını şimdi yaşıyorum hep sen haklı çıktın anlamadığım bir şekilde ama...denilir içten içe ve sonrasında bir sigara ve şarkı güzel gider ve sözleri okunur okunur..
Anne.. Ben Geldim

Anne ben geldim, üstüm başım
Uzak yolların tozlarıyla perişan
Çoktan paralandı ördüğün kazak
Üzerinde yeşil nakışlar olan

Anne ben geldim, yoruldum artık
Her yolağzında kendime rastlamaktan
Hep acılı, sarhoş ve sarsak
Şiirler çırpıştıran bi adam

Kurumuş kuyunun suyu, incirin
Sütü çoktan çekilmiş
Bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi
Ayrık otları, dikenler bürümüş

Kapıdaki çıngırak kararmış nemden
Atnalı ve sarmısak duruyor ama
Oğlum, mektup yaz diyen
Sesin hala kulaklarımda

Anne ben geldim, ağdaki balık
Bardaktaki su kadar umarsızım
Dizlerin duruyor mu başımı koyacak?
Anne ben geldim, oğlun, hayırsızın.. *

bugün çk kötüyüm anne. ...tıpkı senin bana kızdığın gibi kızıma kızdım, senin gibi bağırdım ve senin gibi pişman oldum ama senin yapmadığın gibi pişmanlığımı niçinini nedenini anlattım. neden yaşanmaması gerektiğini anlattım anladı anne anladı. bende anlardım.

çok yorgunum artık,
bedenimin yüklerinin yanında
yüreğimin yükleri daha da çoğaltıyor yorgunluğumu.
hasta olduğumda yüzünde gördüğüm çaresizlik kadar çaresizim.
yüreğimi bıraksam beynim bedenime,
beynimi bıraksam yüreğim ruhuma huzur vermiyor.
en aciz hissettiğim zamanlardır hasta olmak bilirsin,
hasta yatağıma getirdiğim çorbayı dahi kendim yapmak acizlik değil de nedir.
senin gelmen imkansız biliyorum
en mantıklısı ben geleyim yanına da yorgunluğum bitsin artık.

anne ben çok kötü bi çocugum, sürekli okulda başarısız olmam, maddi yönden sıkıntı çekmemem için anne param bitti dediğim anda hemen bana gerekli yardımı yaptın, ama ben sana layık olmayıp derslere hiç umursamadım, hazırlıkta tekrara kaldım , 1. sınıfı 2 yıl okudum, hala okulda çalkantılı bir dönem geeçiriyorum, tüm bunlardan ders almayıp hala dersleri iplememeye devam ediyorum, seni hiç haketmiyorum, sen dünyanın en başarılı oğulunu hakediyosursun ben yapamadım ama, daha doğrusu yapmak için bir çaba göstermedim, affet anne diyecek yüzüm yok.

yarın 3 tane sınavım var hepsine çalışmam gerek ama, daha yüzüne bakmadım kitapların o yüzden bugün çok kötüyüm anne.

sen gittikten sonra her gün, her ihtiyaç duyduğum gün söylediğim cümledir. ya sensiz geçen anneler gününde. kötününde kötüsüyüm be annem...

senii çok seviyorum anne çoook..
belki içimden geldiği gibi anlatamıyorum bunu sana ama.. yokluğunda o kadar ıssızlaşıyorum ki... sanki bu dünyada yapayanlız kalmışım gibi..başka hiç kimsem yokmuş gibi hissediyorum.
bugün yine yoksun ya yanımda sesini duymak için telefonda saçmaladıkça saçmalıyorum.. anlamsız anlamsız gülüyorum.. aslında anlattıklarım hiç komik diğil ama ben senin sesini duyduğum için mutluyom. o yüzden gülüyorum sadece.. gelde diyemiyorum ama keşke gelsen.. gelsen ve bana bağarsan.. ben seni çok üzdüm anne, haladaha üzüyorum biliyorum. ama inan isteyerek yapmadım nolur inan. affet olur mu beni... küçüklüğüme ver...
biliyorum istediğin gibi bir evlat diğilim. çoğu şeyde anlaşamıyoruz, birbirimizi yiyoruz. ama sen yinede gitme be.. nolursa olsun hep burda ol. içerde varlığını bilim ben. gelip sana sırnaşabilim, sonuna kadar şımarıklık yapabilim, bana şevkat göster diye kucana uzanabilim... burda ol işte başucumda.. yanlızlığını al benim..
anne beni hiç bırakma..ben seni kıraksam bile bırakma beni..seni çook özledim.. çok kötüyüm anne..