önce gözlerimiz kaydı birbirimize takılı kaldım bir an her ne kadar okuduğum kitaba konsantre olmaya çalışsam da olmadı olmadı alamadım kendimi sana bakmaktan yapma bunu işte çek gözlerini gözlerimden biraz sonra yanaşacağız iskeleye belki tramvayda bir kaç durak daha sonra sonrası yok. zorlaştırma çek gözlerini gözlerimden. bak yanaşıyoruz iskeleye belki bekleyenin var benim mi benim yok koca istanbuldan başka. önce tramvay sonra zeytinburnunda kalabalık metrobus avcılarda aktarma balık istifi yolculuklar fener bursa muhabbeti yapan yolcular zaten 4-1 olmuş ikinci gol faul mü ofsayt mı? neyse bu durakta inmem gerek yorgunum zaten. bekleyenin de varmış kimdi o koşarak sarıldığın sevgilinmiydi akraban mı? neden baktın gözlerime öyle umarsızca yapmayacaktın bunu.
''keşke noktalama işaretlerimizi de kullansaydın. Noktalama işaretlerimiz iyidir, hoştur, güzeldir.'' dedirten yazımsı.
Vapurda aşık olmuş gençlerimizden bir diğerinin hikayesidir. Bu arada sadece sektörle ilgili olanın anlayabileceği bir espri yapmadan duramayacağım: (bkz: köprü üstü aşıkları). *