bugün

daha geçen gün diyorduk iki günde 7 şehit... bugün de 7 şehit verdik hatay'da. inanılacak gibi değil ama gerçek. yazıklar olsun ki bize alıştık, alıştırıldık; lanet olsun ki onlara, sebep olanlara...
1984-2008 arasında 6482 güvenlik görevlisi, 5600 sivil şehit edildi! şehit haberlerine öyle alıştırılmışız, öyle 'sıradanlaştırılmış' ki.. sesimiz ne kadar çıkıyor? ne kadar toplu tepki verebiliyoruz? filistin halkı ve yardım gemisindeki sivillerin ölümlerine bu kadar toplu halde (haklı) tepki gösterebilirken; neden ağzımızdan sadece 'rakam' halinde çıkıp giden şehitlerin aslında her birinin birer 'insan' olduğu böyle kolay unutabiliyoruz? onlar mı çok değerli, yoksa biz mi çok değersiziz? yoksa gerçekten tepkisizleşecek kadar mı 'normalize edildi' savaşta olmayan ülkemde kronik olarak şehit veriliyor olma durumu?
öncelikle devlet tarafından bir barış ortamı sağlanması gerekiyor. göründüğü gibi israil krizinden daha fazla öneme sahip olan bu durum gündemde pek fazla yer etmedi. 30 yıldır silahlı yöntemler denendi; ancak ne bir sonuç, ne de bir gelişme kaydedilebildi. onun için yeni çözüm stratejileri ortaya konulmalı. aynı strateji ile hareket edip taktik değiştirmenin bir faydası yok! stratejik değişime ihtiyaç var.
alısamayan ve asla da alısamayacak olan yürekleri yanıp geride kalanlar olacaktır sadece.gündemde bile seçicilik yapıp esas tepki göstermemiz gerekenlere göstermiyoruz.ideolojilere göre belirlenir oldu artık tepki gösterilecek konuların öncelikleri.israilin yaptıkları ne kadar acı vericiyse yalnızca bir günde 14 sehit vermemiz o kadar acıdır ve bu acı olaya da tepki göstermek lazım en az israilin puştluguna gösterdigimiz kadar.
20 li yaşların henüz başında *vatan borcunu ödemeye giden çocukları hiç bir **komando eğitimi almadan teröristle çatışmaya gönderenlere lanet olsun.

*ne borçmuş ya! ana kuzusu kalmadı türkiye de hâlâ bu borç bitmedi, nedense bu borcu canıyla ödeyende hep fakir fukara çocukları.

**türkiyede asker eğitimi, çocuklara dayak atıp küfretmek, teröriste mehmetçiği siper etmekten başka bir şey değil duyduğum kadarıyla.
(bkz: 1 ayda 40 şehit vermek)