bugün

nizamiyeden ilk kez girmiş askerin kendi kendine "ben kimin, burası neresi, burada ne yapıyorum" sorularını sorarken yüzünden okunan halidir. tanıma gel.

331. dönem kısa dönem askerlerden 341 tanesinin yüzünde hemen hemen aynı ifade vardı. 65. mekanize piyade tugayı pamir kışlası nizam karakolunun önünde oğullarını, sevgililerini askere uğurlayan ailelerde ise gurur ve hüzünle karışık bir ifade. hele bir askerin annesi oğlunu sıkıca kucakladıktan sonra yanıma gelip ağlayarak "oğluma iyi bakın emi" deyince bi garip hissettim. oğlunu kucaklerken gurur yapmayıp göz yaşlarını akıtan bir babanın görüntüsü de hala gözümün önünde. ulan ne zor şey harbiden insanın sevdiklerinden ayrılması, asker sıfatını alıp yepyeni tamamen farklı bir hayata adım atması.

kayıt işlemleri için 3er 5er mehmetçik gazinosuna götürdük askerleri, neredeyse hepsi benden yaşça büyük. gazinoda sıra beklerken hemen kaynaştılar küçük gruplar kurup muhabbetin dibine vurdular. kamuflaj ve botlarını dağıttık, sonra da hepsini toplayıp peşimize taktık garipler o kadar uzun süre sıra beklediler ki akşam yemeği yiyecek fırsatları olmadı. kalmaları için götürdüğümüz bölüklerde akşam yemeği de kalmamıştı. şanslı olanları kantinlerden tost alabildi ama sırasını terk edemeyenler bu gece belki de ilk kez aç yatacak. bu işte yufka yürekliliğe yer yok biliyorum ama ne zaman aç, üşüyen, bir sıkıntısı olan asker görsem kendimi berbat hissediyorum. askere iyi davranmanın, ağabey kardeş muhabbeti kurmanın da disiplinsizliğe sebep olacağını adım gibi biliyorum. çok zor iş lan bu, askeri itin götüne sokan bazı o.ç astsubaylar mı doğrusunu yapıyor yoksa ipleri baştan askerin eline veren naif asteğmenler mi emin değilim. farkettim günlük tadında bir entry oldu en iyisi sakla butonuna basıp kendime saklayım.
önünde 1 seneden fazla gün olduğunun bilincinde değildir. bu bilinç, ilgili kişi "usta birliği"ne teslim olduğunda kişiye girecektir. evet, girecektir... -affedesiniz-
uyanık olmayan ana kuzularının daha şiddetli yaşadığı ruh halidir.
sikmeseler bari endişesidir.
bu gece nerede yatacağim acaba endişesi yaşar.